ای کوه ها و قله ها؛
چه رمز و رازی در واپسین توده های سنگی و لایه های زیرین تان نهفته است؟ که این چنین ما را به سوی خود و به اوج بی کران عشق رهنمود می کند.
آنگاه که آواز خوش کوهستان طنین انداز می شود …
طعم شیرین با تو بودن در وجودمان جاری و ساری می گردد و حیات مان را مملو از شور و نشاط و زندگی می سازد:
* چه دلفریب است در جانب تو سکنی گزیدن
* با هوای فرح بخش ات زنگار و غبار از دل زدودن
* چه نیکوست در دامنت واپسین گام را به سوی ابدیت پیمودن
* چشمها را بست و غرق رویای با شکوهت از این جهان خاموشی گزیدن
ذبیح اله حمیدی
بهمن ماه ۱۳۹۴
