
قلل ناز (۴۰۱۸ متر) و کهار (۴۰۱۴ متر) دو قله مرتفع و سرسخت البرز مرکزی هستند که در نزدیکی آنها قللی مانند : هفت خان ، گرچان ، خانکهار واقع شده است . مسیر اصلی صعود به این قلل روستای کلوان (جاده چالوس) است.
روستای کلوان در جاده چالوس بعد از پل خواب ، ورودی آسارا قرار دارد که برای رسیدن به کلوان پس از آسارا، اَویزَر و آیگان ، به کَلوان میرسیم که فاصله تقریبی کَلوان تا تهران ۷۰ کیلومتر است.
این قلل به دلیل عظمتی که دارند مورد توجه بسیاری از کوهنوردان و همچنین باشگاه اسپیلت قرار دارد . به همین خاطر این دو قله چندین بار در فصول مختلف توسط باشگاه صعود شدهاند که گزارشات آن در آرشیو سایت باشگاه درج شده است.
یک بار دیگر صعود این قلل دربرنامه فصلی باشگاه گنجانده شد که به شرح ذیل اجرا گردید.
شرح صعود ما :
روز جمعه ۹۴،۵،۲ تعداد ۱۱ نفر از اعضای باشگاه به همراه ۴ نفر میهمان (جمعاً ۱۵ نفر) از میدان آزادی ساعت ۵ صبح تهران را ترک کردیم . بعد از ورود به جاده چالوس و پس از پل خواب ، به سمت آسارا و محله سیرا تغییر مسیر داده و پس از گذشتن از روستای اَویزر و آیگان به روستای کَلوان رسیدیم.
ساعت ۷ پس از مراسم معارفه میهمانان و تفویض وظایف بین نفرات اعم از عقبدار ، عکاس و پزشک تیم صعودمان را آغاز کردیم. طبق گزارش هواشناسی در بعدازظهر جمعه هوای ابری همراه با بارش گزارش شده بود به همین دلیل بدون فوت وقت به سمت یال کهار و پناهگاه حرکت کردیم .
تا پناهگاه دو توقف کوتاه داشتیم و ساعت ۹ به پناهگاه کهار رسیدیم .
پس از صرف صبحانه ساعت ۹:۵۰ دقیقه به طرف کهار به راه افتادیم (نکته : آخرین نقطه دسترسی به آب چشمه کنار پناهگاه بود).
حدود ۵۰۰ متری قله به سرعت تیم افزودیم تا نفرات آمادهتر برای صعود به قله ناز شناخته شوند. در نهایت تیمی که برای صعود قله ناز انتخاب شد ۴ نفر بود(تیم اول) که ساعت ۱۱:۲۰ دقیقه توانست قله کهار را صعود کند .بقیه نفرات متشکل از ۱۱ نفر (تیم دوم) در ساعت ۱۲ موفق به صعود قله شدند و بعد از گرفتن عکس راهی پناهگاه کهار شدند.
ساعت ۱۴:۳۰ به پناهگاه کهار رسیدند و پس از صرف ناهار و استراحت ، ساعت ۱۵:۳۰ برای فرود آماده شدند. (لازم به ذکر است چون تیم دوم باید منتظر تیم اول می ماند، وقت زیادی برای فرود داشتند).
نهایتاً تیم دوم ساعت ۱۶:۳۰ به روستای کَلوان رسیده ، طبق پیشبینی هوای ابری و سردی در منطقه حاکم شد. از آنجایی که ابرهای بارانزا در آسمان منطقه وجود نداشت ، امکان ادامه صعود مهیا بود .
مسیر قله کهار به ناز به این ترتیب است که پس از فرود و یک تراورس تقریباً طولانی به کاسه قله ناز رسیده و در زیر قله ناز با شیب تند مواجه میشویم.
تیم اول پس از پشت سر گذاشتن این مسیر ، ساعت ۱۳:۳۰ به قله ناز رسید . شرایط هوا و منظره بالای قله به حدی زیبا بود که هر کوهنوردی را برای چند لحظه میخکوب میکرد. ما هم از این قاعده مستثنی نبودیم.
ساعت ۱۳:۵۰ برای فرود آماده شدیم و از یال قله ناز فرود آمدیم .
ساعت ۱۵:۱۵ دقیقه به پناهگاه ناز رسیدیم و پایینتر از پناهگاه برای صرف ناهار توقف کردیم.
از پناهگاه راهی روستای کَلوان شدیم . در ابتدای روستا با باغهای بسیار زیبا و انبوهی از درختان میوه روبرو شدیم . در نهایت ساعت ۱۷:۳۰ در حالی که تیم دوم منتظر ما بود ، به روستای کَلوان رسیدیم و پس از یک صعود مفرح به سمت تهران حرکت کردیم.
اعضای شرکت کننده در برنامه :
خانمها: داداشی – کیانی – سلطانی – اشترانی – اورعی – پیمان
آقایان: رضا خلیل آبادی(سرپرست) – غ.ر.خلیل آبادی(سرپرست تیم دوم) – طوطی(پزشک) – وزیری – جهانگیری –
میهمانان :
خانم : شبنم حقیریان
آقایان : سیدمحمود قاسمی – عباس حسینی – امید داوری
گزارش سایت از : رضا خلیل آبادی
قله کهار به ارتفاع ۴۰۱۴ متر
تیم اول در مسیر قله کهار به ناز
کاسه قله ناز
قله ناز به ارتفاع ۴۰۱۸ متر
صعودی زیبا در هوایی عالی …خدا قوت دوستان عزیز…
با تشکر فراوان از آقای رضا خلیل آبادی و آقای غلامرضا خلیل آبادی بخاطر مدیریت موثرشان.
بنام خالق مطلق
ضمن تشکر و قدردانی از مدیریت محترم باشگاه اسپیلت و همچنین سرپرستی با کفایت برنامه موردنظر که این حقیر را در جمع نوابغ خود پذیرفتند , جا دارد از کلیه همنوردان عزیز و گرامی که در حین انجام برنامه با بینش بالا و ارائه تجارب ارزنده خود موجب کوتاهتر شدن مسیر راه و انتفاع کیفی اینجانب گردیدند سپاسگزاری نمایم .همواره سلامتی و موفقیت روزافزون مدیریت عالی ( جناب آقای حمیدی )و تک تک اعضای محترم باشگاه اسپیلت را از خداوند بزرگ خواستارم .
ارادتمند : سید محمود قاسمی
سلام و درود بر همه همنوردان.براستی نمی دانم چرا بعضی وقت ها از بعضی همنوردان این جمله که من قبلا این قله را صعود کردم و دیگه صعود نمی کنم واقعا متعجب می شوم!
نمی دانم چرا هر بار که یک قله را صعود می کنم اصلا برایم تکرار نیست و هر بار زیبایی های متفاوتی را مشاهده می کنم.این بار هم با همنوردانی متفاوت و هوایی متفاوت و صعودی متفاوت روبرو بودم.همنوردانی که با تجربه تر شده بودند مسیری که برایم آشنا تر شده بود و قله ای باز هم با آغوشی باز پذیرای ما بود و همنوردانی برای اولین بار با ما همراه بودندکه همه خوب بودند .یکی با سکوت یکی با متانت یکی با گامهایی استوار و هر یک بهتر از دیگری .
خسته نباشید به همنوردان باشگاه.مطمنا”صعود زیبایی داشتید.متاسفانه به دلیل تلاقی کلاس کارآموزی سنگ نتوانستم همراهتان باشم.همواره سرافراز برفراز باشید.
عموجان عزیز تا حالا دوبار باهم به قله ناز صعود کردیم و این جمعه حسرت این رو خوردم که با شما نیستم