دوست می دارمت
چون شب های زیبای تابستان و مهتاب درخشان کوهستان
مانند لبخندی که بر لب عاشقان می نشیند
تو را می خواهم هم سان نسیمی خنک که بر پیشانی ام می وزد
ای که گواراتر از یک شراب نابی و شیرین تر از شهد گل های وحشی صحرائی
تو را نجوا می کنم و در رویاهایم با تمام جانم با توهستم و با تو باقی خواهم ماند.
ذبیح اله حمیدی بهمن ۱۳۹۵
