هر هفته یک برنامه: این بار برنامه صعود قله شاه دژ

تیم ۱۹ نفره ما ساعت ۷:۳۰ صبح صعود را شروع کرد.

محل آغاز برنامه دره ایست نزدیک روستای سی جان در منطقه ی ارنگه (جاده کرج ـ چالوس). در غرب این دره، یالی است که بعد از یک ساعت کوهپیمایی به اول دیواره های قله ی شاه دژ می رسد.

صعود به این قله از سه مسیر امکان پذیر است:

مسیر اول که از پای همین دیواره ها به شکلی علامت گذاری و سنگ چین شده و به طرف جنوب شرقی ادامه می یابد و بعد به اول تیغه های سنگی منتهی به قله می رسد.

مسیر دوم بعد از کمی صعود(سنگ نوردی)، به طرف بالا و به سمت شرق تغییر مسیر می دهد و از دهلیزی می گذرد که امسال سیم بکسلی در آن نصب شده بود که زیاد کارآیی نداشت. این قسمت مسیر کمی خطرناک بوده و بهتر است با حمایت طناب صعود شود.

بعد از آن به خط الرأس مشترک با مسیر اول می رسد که سال ها قبل در آن نقطه آثار دیوارهای دژی قدیمی به چشم می خورد که به لطف طرفداران آثار باستانی (گنج یابان محترم کوهستان های ایران) به مخروبه ای انباشته از سنگ ها و ساروج های قدیمی تبدیل شده است.

بعد از این قسمت، باید در مسیر کمی فرود رفت. بعد از یک ساعت سنگ نوردی دیگر که بیشتر به شکل تیغه هایی است که هر دو طرف آن پرتگاه قرار دارد، به قله ی اصلی می رسد.

مسیر سوم صعود این قله از اول دره شروع می شود که از زیر دیواره های اصلی به شکل کاملاً دست به سنگ به قله می رسد.

تیم ما در ساعت ۲ بعد از ظهر پس از پیمودن مسیر دوم، در شرایطی به این قله ۳۰۵۰ متری رسید که بارش باران شدت یافته بود، ولی خوشبختانه خبری از رعد و برق نبود.

به دلیل سرد شدن ناگهانی هوا به سرعت عکاسی کردیم و از مسیر دیگر این قله (شمال شرقی) که بیشتر آن به صورت شن اسکی است فرود آمدیم. بعد از شن اسکی به دره ای رسیدیم که به روستای سی جان ختم می شد.

میان درختان این دره استراحتی کردیم و از مسیر پاکوب، بعد از یک ساعت راهپیمایی به جاده سی جان ـ روستای خور که مینی بوس باشگاه با هماهنگی قبلی در آنجا منتظرمان بود، رسیدیم. وقتی به ساعت نگاه کردیم زمان ۱۷:۳۰ را نشان می داد.

نکته قابل ذکر در این برنامه حضور ۳ عضو جدید باشگاه بود که با وجود تجربه ی اندکشان توانستند با تلاش و قدرت این مسیر را طی کنند. البته این امر با کمک و یاری دیگر اعضای باتجربه تیم که در تمام مراحل آنها را راهنمایی و حمایت می کردند میسر شد. از همه ی آن عزیزان سپاسگزاریم.

سرپرست برنامه: ذ. حمیدی
۳/۲/۱۳۸۹

پی نوشت: دیدن یک گله قوچ (بز کوهی) که به سرعت دره ها و دیواره های این کوه وحشی و بکر را می پیمودند و همچنین منظره زیبای دریاچه سد امیرکبیر و روستای زیبای واریان از فراز این قله را می توان از دیگر نکات قابل توجه این برنامه دانست.