گزارشی در قالب یک دل نوشته ؛
در حال صعود آخرین یال منتهی به قله‌ی شاه البرز هستیم . ساعت حدود ۱۳:۳۰ دقیقه است.
از ساعت ۶ صبح صعود را از طالقان شروع کرده ایم و حالا با ۲۵ نفر در حال رسیدن به قله‌ایم.
هوایی خنک و تا حدودی سرد وزیدن گرفته است . تصمیم دارم امروز لباسی اضافه نکنم تا سختی و کیفیت این برنامه هیچگاه فراموش نشود.
افکار زیادی به ذهنم هجوم آورده اند.
واقعاً این آخرین برنامه‌ی یک دهه فعالیت باشگاه است!؟ باورم نمی شود …
چه کاری می توانستیم در این ده سال انجام دهیم که نداده ایم ؟
شاید خیلی کارها و شاید هم هیچ‌کار!!!
به قله می رسیم ، ساعت ۱۴ است .
همه شادمانیم ، مانند تمام جمعه های این ده سال …
ترکیب تیم ترکیبی‌ست از اعضای جدید و قدیم
درست مانند این ده سال …
باید عجله کنیم و تا فرصت است به موقع و سالم به پایین بازگردیم
زمان تنگ است و کوهستان خطرناک…
همیشه در این ده سال همینطور بوده است. باید صحیح برنامه ریزی کنیم ، آموزش ببینیم ، تمرین کنیم ، تجربیاتمان را کامل نمائیم و در نهایت تجربه روی تجربه بگذاریم … درست مانند این ده سال ….
به گوسفندسرا باز می گردیم ساعت ۱۶ است و ناهار می خوریم ، وضعیت تیم را در ذهنم بررسی می کنم ، مبادا کسی آسیب دیده و یا توانائی‌اش کاسته شده باشد؟
هنوز ۴ ساعت دیگر راه در پیش رو داریم…
فردا همه‌ی این افراد باید سرکارها و در کنار خانواده‌شان حاضر باشند ، نکند در بین راه حادثه ای ببینیم؟
ولی چه خوب که تابستان است و روزها طولانی‌اند
خیالم کمی راحت می شود و با خود می گویم پس زمستان ها چی؟
مگر در این ده سال در زمستان‌ها کم کوهنوردی کرده ایم؟
مگر قرار نیست در زمستان های آینده هم کوهنوردی کنیم
پس چه تضمینی هست که مانند این ده سال همه چیز بروفق مراد ما باشد و مانند این برنامه همگی سرساعت ۹ شب به مینی بوس باشگاه بازگردیم و ساعت ۱ بامداد هم در منزل باشیم .
تمام این افکار و شاید هم این اوهام ، در ذهنم جاری‌ست که خواب آلود به میدان آزادی می رسیم ، باید پیاده شوم و سوار بر اتومبیل تا منزل رانندگی کنم.
خیابان ها شلوغ است و من خسته و خواب آلود در حال رانندگی…
(این قسمت شاید سخت ترین قسمت صعود است)
با خود زمزمه می کنم ، من این خستگی را دوست دارم…
(هرچه سعی می کنم ، نمی توانم جمله شعر گونه دیگری به آن اضافه کنم)
من این خستگی را دوست دارم
در این روزمرگی آشفته دوران
من کوهنوردی و عاشقان آن را دوست دارم …
شاید جواب تمام سئوال های ذهن نگران من و اطرافیان و دوستداران این ورزش ،(که چرا به کوه می رویم؟) در همین چند جمله بالا خلاصه شده است .
به خانه می رسم ، ساعت ۲ بامداد که سر به بالین می گذارم متوجه می شوم دقیقاً ۲۴ ساعت است که فعالیت می کنم و با خود دوباره زمزمه میکنم …
«من این خستگی را دوست دارم».
*************
مشخصات این صعود :
حرکت از تهران ساعت ۳ صبح
صعود از طالقان (روستای حسن جون) ۶صبح
صعود قله ساعت ۱۴
بازگشت به حسن جون ساعت ۲۱ (جمع صعود و فرود ۱۵ ساعت )
ارتفاع حسن جون ۱۹۵۰ متر
ارتفاع قله ۴۱۴۵ متر
طول مسافت ۳۳/۵ کیلومتر رفت و برگشت
اطلاعات کوه شناسی، نقشه ، مشخصات صعود و مختصات جغرافیایی قله در گزارش این سایت مورخ ۱۳۹۲،۵،۱۹ (اینجا) قابل دسترس است.
اعضای شرکت‌کننده در برنامه :
خانم‌ها: آزاده مقدم – راشا ملک(پزشک‌یار) – سبا نازی – الهام کریمی و عضو جدید خانم مهسا قادرپور
آقایان: ذبیح اله حمیدی(سرپرست)- رضا خلیل آبادی(سرپرست فنی) – رامین منفردزاده – مهران دهخدایی – محسن شاکری – صادق آوانلو – علیرضا کاظمی(GPS) – ارسلان بیک محمدی – مسعود علیزاده – رحیم بیضاوی – سروش معمار(عکاس) – محمدحسین اله یاری – علی اکبرفیض آبادی – رضا عبدالهی – محسن مرادیان – رضا یگانه – عباس کمال پور – امیرارسلان رویین پاک و عضو جدید علی گنجی
میهمان برنامه : آقای امیرحسین اله قلی
گزارش از ذبیح اله حمیدی – ۹۵،۴،۵
نقشه مسیر رفت و برگشت شاه البرز
روستای حسن جون
قله شاه البرز – ارتفاع ۴۱۴۵ متر
درود بر همه همنوردانم.
شاه البرز بلندترین قله استان البرز است ومن خوشحال و شاکرپروردگار هستم که به این قله زیباصعودکردم.مخصوصا”که باکیفیت بالا این صعود انجام شدوخوشحالم که با همنوردان خوب باشگاهم این صعود را انجام دادم.
باید خیلی ازپروردگار ممنون باشم که کنار استادی چون آقای حمیدی کوهنوردی میکنم.مدیریت وبرنامه ریزی وزمانبندی ایشان واقعا” شگفت انگیز است.
همواره سرافراز برفراز باشید.
یک دهه فعالیت باشگاه اسپیلت مسلما با فراز و نشیب هایی همراه بوده است ولی وقتی جمله”من این خستگی را دوست دارم” در گزارش زیبای جناب حمیدی مطرح میشود،شاید تداعی بخش شهد حضور اعضای توانمندی باشد که در بستر باشگاه به توانایی دست می یابندکه برای گرامیداشت دهمین سالگردباشگاه اسپیلت برنامه تحسین برانگیز و متهورانه توچال به قله دماوند را با موفقیت عملی میکنند و از سویی اعضایی که جسورانه وبا اراده هیمالیا نوردی را عملی میکنند که افتخار ورزش یک کشور هستند.
دهمین سالگردباشگاه اسپیلت رابه همگان تهنیت میگویم.
با سلام. استاد حمیدی عزیز ۱۰ سال فعالیت پیوسته باشگاه، بدون عشق و علاقه شما و همکاران تان به کوهستان امکان پذیر نبوده است. کارنامه درخشان این مجموعه شایسته تقدیر است. دست مریزاد. پاینده باشید.
در مورد اجرای برنامه شاه البرز هم سپاسگزارم. محدودیت زمان فاکتور مهم این صعود بود که به خوبی از طرف شما مدیریت شد.
سلام و درود به همنوردان عزیز
صعود موفقیت آمیز شما عزیزان به قله سرسخت شاه البرز در قالب برنامه یکروزه نوید از توانایی و استقامت بالای شما بزرگواران را میدهد.
از این رو مرا وادارنمود که به یکایک اعضای شرکت کننده در این برنامه تبریک و تهنیت عرض کنم .
بی تردید اجرای چنین برنامه ای با نظارت و مدیریت و مخصوصاً زمان بندی مناسب امکان پذیر بود که سرپرست باتجربه این برنامه به خوبی به مرحله اجرا در آورد.
مرحبا به همت والایتان
بنام خداوند بخشنده و مهربان
با عرض سلام خدمت تمام دوستان همنوردم
چیزی که امروز مرا دست به قلم نمود گزارش برنامه قله شاه البرز، قسمت “گزارشی در قالب یک دل نوشته” بود که جناب آقای حمیدی زحمت نوشتن آنرا کشیده بودند
اگر بخواهم ساده و عامیانه بگویم “خیییییییییلی به من چسبید” یا به عبارتی “هر آنچه از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند”
نکته ی مهمی که میخواستم به آن اشاره کنم مدیریت زمان، تجربه و برنامه ریزی بود که در این برنامه کاملاً مشهود بود که چنانچه غیر از این بود بنده موفق به صعود نمیشدم؛ جا دارد از سرپرست توانای برنامه جناب آقای حمیدی تشکر ویژه نمایم
در پایان دهمین سالروز تاسیس “باشگاه اسپیلت” را به این خانواده بزرگ صمیمانه تبریک عرض مینمایم و برای همه سلامتی و تندرستی را از خداوند متعال خواستارم
همیشه شاد و در اوج باشید
من این خستگی را دوست دارم
در این روزمرگی آشفته دوران
من کوهنوردی و عاشقان آن را دوست دارم …
بسیار زیبا
خداقوت جناب حمیدی ،به امید ده سال پربار و شکوه و افتخار پیش رو،
تا باشه خستگی بعد کوهنوردی و همنوردی با شما عزیزان.
سلام استاد گرامی جناب حمیدی
از گزارش زیبایتان لذت بردم .واقعا خاص و دل نشین بود .
خدمت شما سرور گرامی خسته نباشید و خدا قوت میگم .ده سال تلاش و مدیریت باشگاه اسپیلت کاری بسیار سخت و دشوار بوده که با نظم و درایت جنابعالی به اینجا رسیده است.
امیدوارم سالیان سال سلامت و تندرست باشید تا بتوانیم در رکاب شما از کوهستان لذت ببریم و خدمت همنوردان عزیزم بابت صعود یک روزه شاه البرز تبریک عرض میکنم.
درود بر اسپیلت و همنوردانم
عالی مثل همیشه با گام های استوار
و زیباست قلم استاد و سخنانی که بعد از قریب ۱۰ سال فعالیت و استمرار سخت کوشی و مقاومت در مقابل مشکلات برایمان یادگار گذاشته:
من این خستگی را دوست دارم
در این روزمرگی آشفته دوران
من کوهنوردی و عاشقان آن را دوست دارم …
سنگ ها را
بوته ها را
صخره هارا
قله ها را
دیده ام از عشق
جانی تازه دارند
خستگان را دوست دارند…..
عاشقان را دوست دارند….
قطعا ده سال تلاش ورویاروئی با دست اندازهای مسیر پیامدهای شیرینی به دنبال داشته که اینچنین خستگی رامبدل به امری دوست داشتنی نموده است.امیداست در دهه های آتی همچنان با سختی ها معاشقه نمائید واز عملکرد خود راضی وخوشنود باشید.از خداوند سر بلندی وسلامتی روزافزون برای تمامی رهروان این راه پر فرازونشیب را خواستارم.موفق باشید.