چالش‌های پیش روی باشگاههای کوهنوردی
«یادداشتی از ذبیح اله حمیدی»
«یادداشتی از ذبیح اله حمیدی»
تعریف باشگاه کوهنوردی از نگاه نگارنده ؛
به مکانی جهت آموزش ، پرورش ، استعداد یابی (از مبتدی تا مربی گری) جهت اجرای برنامه های کوهنوردی فنی و زمستانی و سرعتی و نوین به دور از برنامه‌های تفریحی و طبیعت گردی اطلاق میگردد که طبق آخرین آموزش های فدراسیون جهانی کوهنوردی UAAA و فدراسیون کوهنوردی ج ا ا در چهار چوب فعالیت های زیست محیطی و فرهنگی با رویکرد به صعودهای برون مرزی و هیمالیانوردی ایجاد میگردد.
چالش های مهم باشگاههای کوهنوردی؛
♦صدور بی رویه و غیر کارشناسانه مجوز فعالیت باشگاه ها از سوی وزارت ورزش و جوانان
(متاسفانه آقایان درک صحیحی از باشگاه کوهنوردی تخصصی ندارند و فقط بنابر تفکر گسترش عمومی این ورزش اقدام به صدور پروانه فعالیت می کنند)
(متاسفانه آقایان درک صحیحی از باشگاه کوهنوردی تخصصی ندارند و فقط بنابر تفکر گسترش عمومی این ورزش اقدام به صدور پروانه فعالیت می کنند)
♦عدم سود دهی مالی و توجیه اقتصادی
(متاسفانه بسیاری از باشگاه های کوهنوردی به دلیل مسائل مالی رو به اجرای برنامه های گردشگری، تفریحی، طرح سیمرغ و یا آموزشی صرف نموده و از پرورش نسل جدید و توانمند این رشته باز مانده اند.)
(متاسفانه بسیاری از باشگاه های کوهنوردی به دلیل مسائل مالی رو به اجرای برنامه های گردشگری، تفریحی، طرح سیمرغ و یا آموزشی صرف نموده و از پرورش نسل جدید و توانمند این رشته باز مانده اند.)
♦عدم حمایت از باشگاه ها ی کوهنوردی
(“این بنگاه های اقتصادی و ورزشی” از هیچ سویی حمایت نمی‌شوند، مگر بوسیله ی اعضای وفادار، و هیچ گونه پایگاهی در بین سندیکاها و انجمن ها و سازمان های ورزشی و دولتی ندارند که دلیل اصلی آن عدم مدال آوری این رشته و نبود سکو و رقابت در آن است.)
♦قرار گرفتن کوهنوردان و مربیان تازه کار و کم سابقه در مدیریت برخی از باشگاه های کوهنوردی
♦باشگاه های کوهنوردی نهادهایی مردم نهاد و اجتماعی و فرهنگی هستند که متاسفانه به دلیل عدم توجه کافی تبدیل به نهادهایی محفلی و تفریحی و … شده اند.
♦برخی باشگاههای کوهنوردی قدیمی (غیر خصوصی) بوده و از دیر باز توسط پیشکسوتان و سهامداران آن مجموعه اداره می شوند که سود و زیان دهی مالی در آن بی اهمیت بوده و بر اساس مرام نامه های نسل گذشته کوهنوردی کشور مدیریت می شود.
این باشگاه ها خواسته یا ناخواسته موجب ناکارآمدی باشگاه های جدید می شوند.
♦در این بین برخی باشگاه های خصوصی جدید نیز بدون توجه به توجیه اقتصادی فعالیت کرده و صرفا به دنبال اهداف غیر ورزشی و دوستانه و غیر حرفه ای هستند و برنامه های خود را در جهت دیده شدن بیشتر و بدون دریافت هزینه اجرا می کنند.
♦فعالیت گروه های غیر مجاز کوهنوردی به شکل های (تجاری ، دوستانه ، اینترنتی) از مهمترین موانع پیش روی فعالیت قانونمند باشگاه های کوهنوردی است.
به دلیل کثرت گروه های کوهنوردی هیچ نهادی قادر با کنترل و نظارت بر فعالیت آنها نیست.
♦هزینه های گزاف آموزش های رسمی کوهنوردی (به دلیل دستمزد بالای مربیان فدراسیون کوهنوردی) از مبتدی تا مربی‌گری که شامل هزینه های لوازم و پوشاک استاندارد تا هزینه کلاس های آموزشی فدراسیون و باشگاه می شود، روز به روز علاقه مندان این رشته را به طرف کوهنوردی غیر استاندارد در گروه های غیر مجاز و دوستانه سوق می دهد.
همه این ها و بیشتر از این ها موجب شده است فقط باشگاههای ذیل بتوانند به فعالیت خود به نحوی ادامه دهند؛
۱- باشگاه های قدیمی که مالک خصوصی ندارند و وقف جمع شده اند.
۲- باشگاه هایی که صرفا یک آموزشگاه کوهنوردی هستند و هیچ گونه برنامه صعود جدی ندارند.
۳- باشگاه هایی که تفریحی توریستی و تابستانی بوده صعودهای تجاری و ۳۱ قله و مشهور را در داخل و خارج کشور برنامه ریزی می کنند.
در پایان می توان نتیجه گیری کرد هر باشگاهی که خارج از قواعد بالا و بدون توجه به تعریف باشگاه کوهنوردی فعالیت نماید چاره ای جز مواجه با چالش های پیش رو و جانکاه این ورزش را ندارد.
با احترام به همه خدمت گزاران عاشق و خاموش این ورزش
ذبیح اله حمیدی
موسس و مدیرمسئول باشگاه کوهنوردی اسپیلت
عضو افتخاری باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند
عضو کارگروه مدیران باشگاه های کوهنوردی
عضو اسبق خانه کوهنوردان تهران
عضو انجمن کوهنوردان ایران
۲ مرداد ۱۴۰۳