پیرو دعوت باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند با عنوان «گزارش شکل‌گیری و برنامه‌های تمرینی تیم بی‌نام در تلاش برای صعود دیواره ترانگو در تیرماه ۱۳۹۱»، روز دوشنبه ۹۱/۰۲/۲۵ به اتفاق آقایان ذبیح‌اله حمیدی، مؤسس و مسئول باشگاه کوهنوردی اسپیلت و سید احمدرضا مطهری، مسئول دپارتمان آموزش باشگاه در جلسه فوق که در مکان باشگاه مذکور برگزار می‌شد، شرکت کردیم. در این جلسه جمع کثیری از اعضای باشگاه دماوند و میهمانان حضور داشتند.
جلسه در ساعت ۱۹:۳۰ و با پخش قسمت کوتاهی از فیلم مستند تهیه شده به نام «دیواره‌نوردان در تلاش برای صعود سخت» که از شبکه خبر سیمای ج. ا. ا. پخش شده بود، آغاز شد.
پس از پایان فیلم، آقای وحید بهرامی به عنوان مجری برنامه ضمن تبریک به مناسبت روز زن به همنوردان، پیام تسلیت خود درخصوص فوت همنورد عزیز (باشگاه دماوند) آقای جعفر ناصری که در قالب یک تیم سه نفره اقدام به صعود قله ماناسلو نموده و پس از فتح قله متأسفانه هنگام بازگشت دچار حادثه شده و سقوط کردند را اعلام نمود. ایشان در ادامه گزارش مختصری از همنوردان حاضر در منطقه هیمالیا داده و آرزوی صعود موفقیت‌آمیز و بازگشت برای این عزیزان کردند.
در ادامه آقای شایان‌پور مدیر عامل محترم باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند ضمن تشکر و قدردانی از پیش‌کسوتان، میهمانان و همنوردان حاضر در جمع، از آقای خوش‌سرور مسئول انجمن گردشگری ورزشی دعوت به سخنرانی کردند.
سپس آقای ذبیح‌اله حمیدی به ایراد سخن درخصوص فعالیت سرکارخانم پروانه کاظمی عضو پایدار باشگاه کوهنوردی اسپیلت که در حین صعود قله اورست می‌باشند، پرداخته و ضمن تشکر و قدردانی از باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند که پیشگام فعالیت‌های نوین می‌باشند، برای تیم اعزامی دیواره ترانگو آرزوی موفقیت کردند.
سخنران بعدی جناب آقای کرباسی، پیش‌کسوت سنگنوردی ایران بودند که به ایراد سخنانی درخصوص تاریخچه سنگنوردی در ایران از دهه ۳۰ شمسی تاکنون پرداخته و به سوالات حضار در مورد چگونگی صعود قسمتی از دیواره بند یخچال که به نام ایشان نیز می‌باشد در سال ۱۳۵۲ و دیواره بیستون در سال ۱۳۴۸ پاسخ دادند و در پایان آرزوی موفقیت برای تیم اعزامی دیواره ترانگو کردند.
در ادامه جلسه پس از پخش مجدد قسمت کوتاهی از فیلم مستند «دیواره‌نوردان در تلاش برای صعود سخت» آقای حسین بلنداختر سرپرست فنی تیم به معرفی ۴ نفر دیگر از اعضای تیم به نام های حسن گرامی (سرپرست)، شهرام عباس‌نژاد، مهدی فرهادی و علی کریمی پرداخته و این اعضاء تک تک به ایراد سخن پرداختند. سپس آقای بلنداختر به تشریح موانع و مشکلات سر راه تیم و عدم حمایت مالی و بی‌مهری از سوی ارگان‌های مختلف و اسپانسرها پرداخت.
جلسه در ساعت ۲۱:۱۵ دقیقه به پایان رسید.
در این جلسه آقای ذبیح‌اله حمیدی هدیه‌ای را از طرف باشگاه کوهنوردی اسپیلت به تیم ترانگو تقدیم کرد.
لازم به ذکر است که تعداد اصلی اعضای تشکیل‌دهنده این تیم ۱۴ نفر بوده و اسامی دیگر اعضای گروه به شرح ذیل می‌باشد:
حاج سید ساعد نجفی، عباس محمدی، سعید محمودی، حمید امیری، حمیدرضا شفقی، مجتبی ثقفی، پژمان زعفری، سید محمد میرمطهری، فرشاد میجوجی.
در ذیل تاریخچه و معرفی مجموعه برج‌های ترانگو که عیناً برگرفته از سایت هیئت کوهنوردی استان تهران می‌باشد، آورده شده است:مطالعه می فرمائید:
«برج‌های عظیم ترانگو در منطقه قراقروم پاکستان از منحصر به‌فردترین و مشکل‌ترین اهداف دیواره‌نوردی دنیاست. دستیابی به قلل این ستون های سنگی عظیم مستلزم صعود دست‌کم ۱۰۰۰ متر مسیر عمودی در ارتفاع بالای ۵۰۰۰ متر است. همین ویژگی برجسته است که صعود این قلل را با وجود ارتفاعی حدود ۶۰۰۰ متر همتراز و یا حتی دشوارتر از بسیاری قلل بالای ۸۰۰۰ متر قرار می‌دهد. چنین صعودهائی مستلزم توانائی جسمی، فنی و روحی بالائی است که معدود کوهنوردانی تاکنون بدان دست یافته‌اند.
کسانی که مسیر کمپ اصلی کی ۲، گاشربروم‌ها و برودپیک را طی کرده‌اند، توده عظیم سنگی مشهور به برج ترانگو را مشاهده کرده‌اند که از یخچال بالترو سربرآورده است. برج‌های ترانگو، یک گروه رویایی از برجستگی‌های سوزنی هستند که در قسمت شمال یخچال بالترو در ایالت بالیستان در شمال پاکستان و در منطقه‌ای با نام گیلگیت واقع شده‌اند. برج‌ها قسمتی از برجستگی‌های بالترو – موزتاق هستند و در حقیقت در بخشی از رشته‌کوه‌های قراقروم می‌باشند. برج بزرگ ترانگو با ارتفاع ۶۲۸۶ مرتفع‌ترین این برج‌هاست. شایان ذکر است که رخ شرقی برج بزرگ ترانگو تقریبا به عنوان مرتفع‌ترین دیواره عمودی روی زمین شناخته می‌شود.
برج بی‌نام ترانگو (Trango Nameless Tower)
برج بی‌نام(Nameless) از جمله بزرگترین دیواره‌های دنیاست که در مجموعه برج‌های ترانگو قرار دارد. تا سال ۱۹۷۵ که این منطقه به روی کوهنوردان بسته بود سال‌ها بود که هیچ صعودی بر روی این دیواره‌ها انجام نگرفته بود تا اینکه یک گروه قدرتمند بریتانیائی در دومین تلاششان بر روی برج بی‌نام در سال ۱۹۷۶ موفق به صعود این دیواره شدند. تا سال ۱۹۸۷ که برج بی‌نام از مسیری جدید توسط یک تیم یوگسلاو صعود شد این دیواره صعودی دیگر را به خود ندید. برج اصلی ترانگو (۶۲۸۶ متر) نخستین بار در سال ۱۹۷۷ توسط چهار کوهنورد به نام‌های Dennis Hennek، Kim Schmitz، John Roskelly،Galen Rowell از ساده‌ترین مسیر آن که در رخ غربی برج قرار دارد، صعود شد.
علی‌رغم دشواری و پیچیدگی این صعود یکی از ویژگی‌های برجسته صعود برج ترانگو امنیت بالاتر آن نسبت به صعود بسیاری قلل بالای هفت و هشت هزار متری است. در طول سال‌های زیادی که از صعود برج‌های ترانگو می‌گذرد تا کنون فقط دو گمشده روی جبهه شمالی برج بزرگ ترانگو وجود داشته و تلفات دیگری گزارش نشده است.»
ترانگو
پس از پایان جلسه و در مسیر منزل با خود می‌اندیشیدم چرا بعضی ورزش‌ها از جمله کوهنوردی و سنگنوردی در کشور ما تا این حد مهجور و ناشناخته مانده است. شاید بدلیل عدم شناخت این ورزش باشد. نمونه بارز آن خودم هستم که تا شهریور ۱۳۸۹ و آنهم بصورت اتفاقی که از جلوی باشگاه کوهنوردی اسپیلت می‌گذشتم، متوجه شدم که ورزش کوهنوردی، باشگاه هم می‌تواند داشته باشد و قسمت جالب‌تر آن سنگنوردی بود که کمتر چیزی در این مورد می‌دانستم!
واقعاً وظیفه چه کسی یا کسانی است که رشته‌های مختلف ورزشی را بشناسانند. وقتی ورزشی شناخته شده نیست، طبعاً مخاطب کمتری خواهد داشت و به همان میزان استقبال کمتر و در نتیجه عدم اسپانسری مالی مناسب را نیز به همراه خواهد آورد.
در پایان آرزوی صعودی موفق، همراه با سلامتی را برای این عزیزان داریم که این برنامه‌ها را با سرمایه و دل خود انجام می‌دهند. ولی سرمایه و دل ملتی را به بازی نمی‌گیرند و نهایتاً با افتخار و احترام پرچم کشورمان را به اهتزاز در می‌آورند.
ساقی محمودی
مسئول روابط عمومی
باشگاه کوهنوردی و سنگنوردی اسپیلت
اردیبهشت ۱۳۹۱
سلام
جا داره تشکر بکنم از سرکار خانم ساقی محمودی به خاطر انعکاس بی نقص و کاملشون از لحضه حضور تا لحظه خروج از باشگاه دماوند که تمامی لحظات را به درستی منعکس نموده اند. به امید موفقیت دوستان خوبمون در تیم ترانگو و همنوردان باشگاه اسپیلت که همیشه همراه و یار تمامی کوهنوردان بوده و هستند.
باتشکر از استاد عزیز آقای حمیدی
با سلام و عرض تبریک خدمت تمام عزیزانی که در عرصه سنگنوردی و کوهنوردی کشورمان فعالیت میکنند بخصوص تیم ترانگو .
از صمیم قلب خوشحالم و برای این عزیزان بازگشت موفقیت آمیز آرزو میکنم .