
آلانهسر یا آلالهسر کوهی است مرتفع با پوشش گیاهی فوقالعاده قوی، زیبا و سرسبز که تا نزدیکی قله این پوشش گیاهی ادامه دارد.
این قله در خطالرأس اصلی البرز قرار داشته و جزء قلل منطقه علمکوه به حساب میآید. همسایه شرقی این قله، زرینهکوه و همسایه غربی آن قلل لشکرکها هستند. این قلل با قلل دیوچال و اَویدر، یکی از خطالرأسهای شرقی و مهم علمکوه یا همان تختسلیمان به حساب میآیند که از شمال به منطقه دلیر و الیت (جاده چالوس) و از جنوب به منطقه طالقان و کلاردشت میرسند.
این قلل به شکل نعلاسبی دورتادور منطقه شامل دهکدههای زیبا، سرسبز و ییلاقی دلیر و الیت را فرا گرفتهاند.
این دو دهکده خوشبختانه به دلیل بنبست بودن و ناهمواری جادههای آن هنوز بکر باقی مانده و کمتر مانند مناطقی از قبیل کلاردشت که در همسایگی آن واقع است، مورد هجوم ساخت و سازهای فراوان و غیراصولی قرار گرفته است. هنوز میتوان معماری و بافت خانههای روستای آنجا را به چشم دید و از آن لذت برد.
در جایی حدود ۳۰ کیلومتری جاده چالوس به نام دزدبند، جادهای ۲۰ کیلومتری قرار دارد که از طریق آن میتوان به این منطقه رسید.
تیم ۸ نفره باشگاه روز چهارشنبه با مینیبوسی خود را به روستای دلیر رسانده و شب را در منزل اقوام یکی از اعضای باشگاه که در بلندای روستا و با چشماندازی زیبا قرار داشت، به صبح رساند.
ارتفاع روستا ۲۱۰۰ متر بود.
ساعت ۶:۰۰ صبح پنجشنبه ۱۳۹۱.۴.۱۵ صعود را شروع کردیم. مسیر صعود از داخل دره اصلی با شیب کم ادامه داشت. بعد از ۲ ساعت کوهپیمایی، دره به دو قسمت تقسیم میشد که مسیر ما دره سمت چپ (شرقی) بود که کمکم شیب گرفته در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متری به اول یال صعود میرسید.
این یال با پوشش گیاهی بسیار قوی و نمایی از گلهای فراوان ادامه یافته، بعد از دور زدن یک صخره بزرگ با یال دیگری که قسمتهای پایین آن دیوارهای بوده و از سمت چپ ما کشیده شده بود، مشترک شده و ارتفاع میگرفت. بعد از چرخشی به سمت غرب، به قله فرعی آلانهسر به ارتفاع ۳۷۰۰ متری میرسد.
این قله از سمت غرب به دشتهای زیرگردنه لشکرک سرازیر میشود، ولی از سمت جنوبشرقی ادامه داشته، به قله اصلی آلانهسر به ارتفاع ۴۰۷۲ متر (اندازهگیری با GPS) ختم میشود.
دقیقاً ساعت ۱۴:۰۰ بود که هر ۸ نفر به این قله صعود کردیم.
به دلیل هوای بسیار مناسب، یک ساعت روی قله استراحت کرده و در ساعت ۱۵:۰۰ همان مسیر رفته را با کمی تغییر به طرف پایین بازگشتیم.
۶ ساعت دیگر لازم بود تا به روستا بازگردیم. بدین ترتیب ساعت ۹:۰۰ شب به آنجا رسیدیم و صعود و فرود ۱۵ ساعته تیم ما به پایان رسید.
لازم به ذکر است از روی این قله منطقه طالقان و قلل علمکوه، خرسانها و بسیاری از قلل آن منطقه به چشم میخورد.
ضمناً بر روی قله تابلویی به نام «قله خرسچر» و اشتباهاً به ارتفاع ۴۱۵۰ متر نصب شده که از طرف یک گروه کوهنوردی بود.
تیم ما با اطلاعاتی که در دست داشت، نام قله آلانهسر به ارتفاع ۴۰۷۲ متر را روی پرچم باشگاه ثبت کرده و در قله نصب نمود.
وضعیت آب در این منطقه در قسمتهای پایین بسیار عالی، ولی در قسمتهای بالا فقط آب برفچالها قابل استفاده میباشد.
هوای خنک و در قسمتهای پایینی، مهآلود آن روز، باعث شد تا صعود ما بسیار فرحبخش و دلپذیر انجام شود.
با سپاس از آقای احمدرضا مطهری، عضو باشگاه اسپیلت که ضمن راهنمایی مسیر، منزل مسکونی بسیار زیبای اقوام خود را در دهکده دلیر در اختیار تیم قرار دادند.
اعضای شرکتکننده به ترتیب حروف الفبا:
خانمها: شاهرخی و محمودی
آقایان: اسدی، تقوی، حمیدی (سرپرست)، مطهری (عکاس و راهنما)، منفردزاده و همدانچی
گزارش از: ذ. حمیدی
1391.4.18
با دیدن تصاویر وگزارش این صعود زیبا یاد و خاطره صعود تابستانه سال قبل به قلل منطقه علم کوه به سرپرستی استاد عزیز جناب آقای حمیدی برایم زنده شد و قلبم برای دست دادن فرصتی برای صعودی دیگر به سرپرستی ایشان و همراهی هم باشگاهی های عزیزم به تپش افتاد
واااااااااى عجب زیبایى بى نظیرى
خسته نباشین…این قله ها(سمت دلیر) به صورت پیوسته ای به هم متصل هستند عبارت هستند از:از سمت شرق به غرب:زرین کوه(ماسه چال)-ورزا کول-سیولیز-نفت چاک-الانه سر-خرس چر-دال زور-لشگرک کوچک و بزرگ و ارتفاعات حصارچال