پرسون قله‌ای است کم‌ارتفاع که یالهای غربی و جنوبی آن به منطقه لواسانات (روستاهای افجه و برگ‌جهان) و یالهای شمالی آن به دشت هویج (شمال روستای افجه) و یال شرقی (بسیار کوتاه) آن به خط‌الرأس اصلی البرز (بین قلل ریزان و سیاه‌غارها) ختم می‌شود.
از چندین مسیر می‌توان این قله را صعود کرد. ولی روز جمعه، یازدهم بهمن ماه ۱۳۹۲، تیم باشگاه اسپیلت تصمیم گرفت از یال جنوب‌غربی که همان یال مناسب فصل زمستان است این قله را صعود کند.
به تعداد ۲۳ نفر، روز جمعه ساعت ۷:۰۰ صبح صعود را از «افجه» آغاز کردیم. (ارتفاع ۲۲۰۰ متر)
بعد از یک ساعت کوهپیمایی، به محلی که به دشت هویج شهرت دارد، وارد شدیم. در آنجا بعد از استراحت و صرف صبحانه، کمی مسیر آمده را بازگشته به اول یال صعود زمستانی این قله رسیدیم. (جنوب دشت هویج)
قسمت اول این مسیر تا رسیدن به یال اصلی برف زیادی داشت که نفرات مسیر را به نوبت برفکوبی کردند. زمانی که به یال اصلی رسیدیم، خبری از برف انبوه نبود. فقط تا رسیدن به قله اصلی چندین نقطه نیاز به برفکوبی داشت که با توجه به آمادگی تیم پیشرو باشگاه (۹ نفر) به سرپرستی غلامرضا خلیل‌آبادی، در ساعت ۱۱:۰۰ صبح تیم اول به راحتی موفق به صعود قله شد و تیم دوم در ساعت ۱۱:۳۰ به قله ۳۱۷۰ متری پرسون (اندازه‌گیری با GPS) دست یافت. فقط دو نفر از اعضا، به دلیل عدم آمادگی لازم از صعود بیشتر منصرف شده، به افجه بازگشتند.
مسیر صعود این یال بعد از یک ساعت به طرف شمال (سمت چپ) چرخش یافته، بعد از فرودی کوتاه به زیر قله اصلی می‌رسد.
وضعیت هوا در اوایل صعود، حدود ساعت ۱۰:۰۰ صبح روبه وخامت گذاشت که بارش برف را درپی داشت. ولی بعد از چند دقیقه ابرها کنار رفته و آفتابی کم‌فروغ نمایان شد. این وضعیت (نیمه ابری) تا پایان روز ادامه داشت.
از روی قله متوجه چندین تیم شدیم که از مسیر شمالی در حال صعود این قله بودند که بالطبع مسیرشان برف زیادتری داشت.
با موافقت اعضای تیم، تصمیم گرفتیم از آن مسیر فرود آمده تا ضمن تنوع و تغییر در مسیر (صعود و فرود) با برفکوبی، همنوردان دیگر را در جهت صعود این قله یاری رسانیم….
در ساعت ۱۴:۰۰ به دشت هویج رسیدیم و بعد از خوردن ناهار و استراحت به طرف افجه حرکت کرده، از آنجا با مینی‌بوس باشگاه بعد از یک روز کوهنوردی زمستانی (نه چندان سنگین) ولی بسیار مفرح و دلپذیر به تهران بازگشتیم.
گزارش سایت از: ذ. حمیدی
1392.11.12
اعضای شرکت‌کننده به ترتیب حروف الفبا (۲۳ نفر):
خانم‌ها: جلیلیان، جمشیدی، حمیدی، ف. درزی و کمالی
آقایان: بلوچی، پورصفوی، حسین‌زاده، حمیدی (سرپرست برنامه)، غ.ر. خلیل‌آبادی، سلیمی (عکاس)، سیدمراد، صادق‌زاده (عکاس)، صادقی، فقیهی، قربان‌نژاد، قمری، کریمی، کولائیان، منفردزاده، نادری و همدانچی
مهمان: آقای حمید جهانبخش
مسیر صعود(زرد) و فرود(نارنجی) قله پرسون
قله ریزان
قله پرسون ـ ۳۱۸۰ متر
قله پرسون از جبهه شمالی
سلام و درود…برنامه فوق العاده لذت بخشی بود.ممنون از آقای حمیدی بابت انتخاب مسیرهای صعود و فرودی که انتخاب کردند و سرپرستی فوق العاده ایشان….دروووووووووود بر اسپیلت.
باسلام.
باتشکر از گزارش برنامه کامل و عکسهای زیباتون درود بر همه دوستان.
سلام ودرود به همه همنوردان.امیدوارم همیشه همینطور سر حال وسرزنده باشید.با تشکر از اقای حمیدی که مئل همیشه با راهنمایی خوبشان در صعود قله کمک شایانی کردند.
دنیا کوچکتر از آن است
که گم شده ای را در آن یافته باشی
هیچ کس اینجا گم نمی شود
آدمها به همان خونسردی که آمده اند
چمدانشان را می بندند
و ناپدید می شوند
یکی در مه
یکی در غبار
یکی در باران
یکی در باد
و بی رحم ترینشان در برف
آنچه به جا می ماند
رد پایی است
و خاطره ای که هر از گاه
پس می زند مثل نسیم سحر
پرده های اتاقت را”
«عباس صفاری، کبریت خیس»
با سلام و خدا قوت برنامه بسیار خوبی اجرا کرده اید
سلام خدمت همنوردان عزیز.
صعود بسیار زیبا و به یادماندنی بود. از همه عزیزان باشگاه اسپیلت به خصوص آقای حمیدی متشکرم.
سلام همنوردان عزیز. این برنامه بسیار مفرح و شیرین بود و به بایگانی خاطرات طلایی ما در باشگاه اسپیلت پیوست. برای من این برنامه ویژگی خاص دیگری داشت، آن هم جلوداری تیم دوم در هنگام صعود به قله از ابتدای یال اصلی، و اینکه به علت بوران در بخشی از مسیر و استفاده از عینک طوفان در این لحظات و کم شدن قدرت دید برای من، مسیر برفکوبی شده توسط همنوردان تیم اول را نتوانستم پیدا کنم و در راستا و حوالی همان مسیر، تیم را هدایت میکردم، البته متوجه این اشتباه شدم و با برداشتن عینک برای لحظاتی در صدد اصلاح هم برآمدم، و قبل از اصلاح مسیر، آقای حمیدی سرپرست عزیز ما متوجه شدند، و با ظرافت به من فهماندند که مسیر اشتباه است و باید اطلاع میدادی. اما در این برنامه تا حدودی متوجه شدم که در این ورزش چه تفاوت بارزی وجود دارد بین کوهنوردی و کوه پیمایی به عنوان یک عضو تیم، با انجام این ورزش به عنوان جلودار و هدایت کننده. از همینجا به آقای حمیدی عزیز و بقیه دوستان و همنوردانمان نظیر آقایان محمد رهبری، غلام خلیل آبادی،و رضا خلیل آبادی و سایر دوستانی که مسئولیتهای متعددی در تیمهای باشگاه به عهده دارند دست مریزاد و خسته نباشید میگم.