گزارش برنامه ی اول نوروزی ـ صعود قله ی بینالود (۳ تا ۶ فروردین ۸۹)

بینالود را بلندترین قله ی منطقه ی خراسان نامیده اند. این قله که ۳۲۵۰ متر ارتفاع دارد از دو مسیر مختلف شهرهای قوچان و نیشابور قابل صعود است. با اینکه این قله ارتفاع زیادی ندارد، نباید صعود آن را ساده انگاشت. زیرا به تجربه، صعود قله های بالای ۳۰۰۰ متر مناطق بیابانی و کویری همواره قله هایی سرسخت و سرکش به حساب می آیند.

مبدأ صعود تیم ما شهرستان نیشابور بود.

صبح روز سه شنبه ۳ فروردین ساعت ۹ صبح (با اتوبوس) به همراهی ۹ عضو باشگاه وارد این شهر شدیم و مورد استقبال ۲ عضو دیگر باشگاه قرار گرفتیم که منزل یکی از اقوام خود را آماده ی پذیرایی از تیم ما کرده بودند.

بعد از استراحتی کوتاه با کرایه ی نیسانی به طرف روستای عیش آباد به راه افتادیم. این روستا در شمال شهر نیشابور واقع است و حدود ۱۰ کیلومتر با این شهر فاصله دارد. این جاده، جاده ی زیبایی ست که از میان باغات بسیاری می گذرد. ارتفاع مبدأ صعودمان ۱۴۵۰ متر بود و هدف مان شب مانی در پناهگاه ۲۴۵۰ متری(دو شهید) بود.

این صعود حدود ۳ ساعت به طول انجامید. مسیر صعود ابتدا دره ای کم شیب بود که پس از رسیدن به محلی موسوم به کوتل نردبانی که تابلویی هم داشت کم کم شیب گرفته و بعد از یک ساعت صعود قله های منطقه بینالود از دور نمایان شدند.

ساعت ۴:۳۰ دقیقه بعد از ظهر به پناهگاه تمیز و مرتب و دو طبقه ی دو شهید رسیدیم. هوا نیمه ابری و باد نسبتأ شدیدی در حال وزیدن بود ولی بعد از تاریک شدن، هوا نیز رو به آرامی گذاشت و ابرها از منطقه دور شدند.

ساعت ۷ صبح روز بعد صعود قله را آغاز کردیم و ساعت ۹:۴۵ روی بام خراسان بودیم. تنها قله ای که از دور برایمان شناسایی شده بود قله ی شیرباد در شرقمان بود که ظاهرأ ارتفاع پایین تری از این قله داشت.

روی قله هوای سردی حاکم بود. همه ی نفرات به راحتی توانسته بودند قله را صعود کنند. بعد از نیم ساعت استراحت و عکاسی و خوردن تنقلات انرژی زا فرودمان را آغاز کردیم. در نیمه های راه با تغییر سریع وضعیت جوی که مختص صعودهای بهار است با بارش خفیف برف روبرو شدیم که مشکلی جدی برایمان ایجاد نکرد.

مسیر صعود پناهگاه تا قله در یک ساعت اول شکل تراورس به شرق بود که بعد از قرارگرفتن روی یال قله، به طرف شمال تغییر مسیر می داد. در غرب قله ی اصلی که تقریبأ مشرف به پناهگاه است قله ی صخره ای زرگران واقع است که نباید با قله ی اصلی اشتباه گرفته شود. ضمنأ در شرق قله نیز ۲ قله ی هرمی بزرگ که گویا قله های فرعی بینالود نامیده می شوند قرار دارند.

بعد از رسیدن دوباره به پناهگاه و صرف غذا و استراحت و هماهنگی تلفنی با راننده ی نیسان در ساعت ۳ بعدازظهر به طرف مبدأ صعودمان حرکت کردیم و ساعت ۵:۳۰ عصر به آنجا رسیدیم و دوباره از میان باغات زیبای عیش آباد گذر کردیم که هنگام غروب، زیبایی این مسیر را دوچندان کرده بود. شب را در منزل دوست نیشابوری مان گذرراندیم و روز بعد را به گشت و گذار در شهر نیشابور اختصاص دادیم. این شهر نیز مانند بسیاری از شهرهای کشورمان ایران جاذبه های فراوان تاریخی و طبیعی دارد که چشم و دل هر بیننده ای را به وجد می آورد و تحسین همگان را بر می انگیزد.

سرپرست برنامه/ ذ. حمیدی