کوهشناسی؛
کوهستان سماموس در مرز میان استان مازندران و گیلان قرار گرفته است و با ارتفاع تقریبی ۳۷۳۰ متر به عنوان بام استان گیلان شناخته می شود.
دامنه‌های شمالی این کوهستان در قلب جنگل‌های باستاتی هیرکانی هست که پس از آن به سواحل زیبای دریای خزر می رسد.
این کوهستان از غرب در منتهی الیه دامنه های شمالی خط‌الرأس البرز غربی ادامه دارد تا به قله زیبای درفک رشت رسیده ، از آنجا تا قله جنگلی شاه معلم (شامولوم در منطقه ماسوله) ماسال کشیده شده است.
هرچند فراز و نشیب های فراوانی در بین این قلل هست اما هر سه این قله ها در یک امتداد قرار دارند.
سماموس از جنوب به منطقه اشکوارات رودسر می رسد ولی از سمت شرق به شکل خط‌الرأسی به قله بکر ۳۳۳۰ متری بّزابّن سپس تا قلل مشهور خشچال و سیالان منطقه الموت ادامه دارد.
سماموس را میتوان از طرق مختلف و از روستاهای جواهر ده، جواهر دشت، جنت رودبار، جورده اشکورات و همینطور از ییلاق زیبا و تابستانی لپاسر در شرق صعود کرد.
زیبایی‌های این قله وصف‌ناپذیر و بی مثال هستند اما متأسفانه با احداث یک جاده نطامی/مخابراتی از سمت روستای جواهر ده موتورسیکلت ها و اتومبیل های زیادی را به این کوهستان کشانده است که به شدت موجب اضمحلال و نابودی محیط زیست این کوهستان گشته اند و دریغ از یک کنترل و ممانعت از سوی مسئولین که گویا به خواب خرگوشی فرو رفته چشمان خود را برابر این همه جفا بسته و کوهستان را به امان خود رها کرده اند.
شرح صعود؛
ساعت ۵:۳۵ دقیقه از بالای روستای جواهر ده صعود را شروع کردیم.(ارتفاع ۱۹۵۰متر)
از هفت نفر ثبت نامی برنامه فقط سه نفر حاضر بودیم و بقیه اعضا به دلیل ترافیک جاده ای و احتمال نا مناسب بودن وضیعت جوی انصراف داده بودند.
مسیر صعود از جنگل های کاج شروع شد و توسط پاکوبی سرسبز با مناظری بی بدلیل از ابر و آسمان و کوه و صخره های دور دست پس از یک ساعت به یک مزرعه دامپروری رسیده سپس تا گردنه ای در ارتفاع ۳۰۰۰ متری ادامه داشت.
از آنجا به اجبار به جاده رسیدیم که اتومبیل های زیادی در آنجا حضور داشت و موتورسواران نیز به کرات در این مسیر در حال عبور و مرور بودند.
با گذشتن از چند بیراهه به یک تراورس جاده ای حدود دو کیلومتری رسیدیم که به اجبار باید آن را طی می کردیم.
بخش پایانی صعود یال اصلی زیر قله بود که ما را در ساعت ۱۱ به این قله زیبا و مه آلود رساند.
پس از عکاسی از همان مسیر صعود به طرف جواهر ده بازگشته حدود ساعت ۱۵:۳۰ به کنار اتومبیل رسیدیم.
وضیعت هوا خنک و مه آلود همراه با وزش باد ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر سرعت و بدون بارش بود.
به جز ۱۰۰ متر آخر قله ، برفی در مسیر صعود دیده نشد.
ضمنا چشمه آبی نیز در مسیر وجود نداشت.(بر روی این قله یک ساختمان امام زاده و به فاصله اندکی از آن دو کانتینر و چند آنتن مخابراتی بلند وجود دارد)
گزارش از ذبیح اله حمیدی«سرپرست»
همراهان؛ علی فیض آبادی و محمد مهدی گلبخش(عکاس)
انتشار منظم گزارش برنامه ها و تدوام این روند یکی از نقاط قوت باشگاه اسپیلت است
درود بر شما